Merhaba.

Merhaba Evren, Dünya, Hayat, Varoluş, Hakikat ve adı her ne ise…

Çok eskiden Evren ile konuşmaya çalışırdım ve bundan keyif alırdım. Bazen oturduğum sandalye, bazen dokunduğum masa, bazen duvardaki çatlaklar, bazen bulutlar, kuşlar, bazen dalga sesleri, bazen her ne var ise o anda onlar aracılığıyla konuştuğumu ve bağlı olduğumu hayal ederdim.

Aslında her zaman mantıklı bir cevap almazdım (o zamanlar.). Aslında Evren çoğunlukla karşılık da vermezdi. Verse de birbiriyle bağlantılı olmazdı. Ama ben oynamaya devam ederdim. Sonra sustum. Uyudum. Ve belki de unuttum zamanla.

Bir ertesi gün uyanıp gözlerimi açtığımda yeniden gördüğümü ve duyduğumu hatırladım. Ama bu sefer ben konuşmayacaktım ve sadece izleyecektim. Bu sefer bu dünyadaki her bir manzara ve anlattıkları gerçekten de çok anlamlı:) Tüm manaları biz insanlar gibi dilini ve kelimeleri kullanmadan ama tüm var olan şeyleri kullanarak ifade etmesi. Sanki sihirli bir masaldan, çizgi filmden fırlamış gibi. Hiç konuşmadan ve sadece olarak tüm anlamları sadece tek bir noktaya kadar indirgeyebilir ve ona yükleyebilir misiniz? Sadece olmak, ve olmanın verdiği sevinç ve şükran. Sanki tek söylediği şey iyi ki varım ve var oluyorum, ben buradayım ve tüm ihtişamımla var oluyorum. Ben de diyorum: Bu Varoluş, Evren iyi ki varsın ve iyi ki (içinde) sen varsın Hande.

Bu Evren hiç susmuyor ve sanki bana konuşuyor. Ve sanki her soruma cevap veriyor. Ve sanki beni görüyor. Çok canlı ve renkli. Hayat dolu pırıltılı bir Evren. Ve merak ediyorum bazen. Evren bana mı konuşuyor yoksa o kendi şarkısını söylüyor ve ben ona mı şahit oluyorum sadece?

Benim içim değişmeye başladığı için mi ben kendi beynimin içindeki dünyayı Evren’e yansıtıyorum ve aslında duyduklarım kendi sesimin yankıları mı? Yoksa aslında Evren duyduklarımın ve gördüklerimin de ötesinde ve aslında keşfedilmeyi mi bekliyor? Evren’e merhaba dersem duyacağım kendi sesimin yankısı mı yoksa Evren’in kendisinin mi olurdu? Her ne ise de bu varoluş bu hayat bu evren ve yaşamak çok güzel ve ben kendimi ve bu hayatı seviyorum…