.

Geçen gece neredeyse hiç uyumadım, uyuyamadım. Gündüzüm ve gecem birbirine karıştı. Sanki geceyle gündüzü bilmediğinden karıştıran yeni doğan bebekler gibi. Ya da tombalada çektiğin sayının 6 mı 9 mu olduğunu bilememek gibi. Son zamanlarda ters durmakta zorlanmamın nedeni mi acaba, şimdi düz müydü bu yoksa ters mi? duygusu. O da olabilir, bu da olabilir…

Aslında uyuyamadım çünkü canım çok yanıyordu. Boğazım o kadar çok ağrıyordu ki bırak yutkunmayı her nefes alışımda bile bağırıyordu oradaki ağrı. Ağrı neden olur? Bedenin bir şeye dikkat çekiyordur, sana bir şey söylemek istiyordur, bak burası, bakman gereken yer burası, gör. Uyuma, unutma, unutturmam, acımaya devam edeceğim taa ki sen bana anlamak için bakana kadar…

Ve ben artık daha çok bakıyorum, bazen başlangıçta anlamasam bile, bir gün geliyor ve beliriyor cevap. Şimdi de biliyorum aslında neden ağrıyor.

Evet biliyorum. Kendimle ilgili bazı gerçekleri (şimdilik doğru kabul ederek) biliyorum. Sadece kendime sakladığım gerçekler… Kendime sakladığım diyorum çünkü buraya da yazmadığım bazı şeyler var. Ve ben bunları belki de dile getirmeliyim.

Ve bu gerçekler ortaya çıkmak istiyor, görünmek istiyor. Boğazım ağrıdı çünkü sesim hep kısıktı, suskundu. Ve ben o kadar sessiz kaldım ki sanırım konuşmayı bile unuttum. Ya da kalbimden geçmeyen şeyleri konuşmaktan da vazgeçmiş olabilirim. Uzun zamandır sesim titreşmiyordu, etrafa genişleyip yayılmıyordu ve dokunmuyordu, yoktu, atmıyordu… Kendi gerçeğim gerçekliğim yaşamıyordu…. Ve tüm bu samimiyetsizlik hissedişlerim bundandı. İçtenliğin içeriden dışarı akacak bir yol bulamaması. Kalbimden geçenlerin sanki içeride gülüp oynarken dışarı çıktığında nefessizlikten ölüp cansızlaşması gibi. İçimden geçenleri dışıma karşıya sağ salim geçirememek gibi. Her şeyi ben sandığım bu bedene hapsettiğim için. Ben dediğim sadece bu beden kadar mıyım? Gözümün dokunduğu, sesimin değdiği her yer de bana dair. Ve belki daha da fazlası… Tüm konuşamadıklarım şimdi içeride canlı ve sessizce atıyor. Ve her gün büyüdükçe boğazıma diziliyorlar dışarı çıkıp daha da büyümek için. Kendi gerçeklerin her ne ise onu ol, yaşa, ifade et Hande!!