Kabukları uğurlama töreni

Bazen yaptığın şeylerin anlamı o an görünmeyebilir. Ama o an aslında hem geçmişi hem de geleceği de içinde şimdide barındırıyor.

Bir zamanlar o sahilde topladığım o deniz kabuklarının demek ki görünenden nasıl da farklı bir hikâyesi varmış.

Hepimiz yaralıyız. İnsanlık olarak kronikleşmiş yaralarımız var. Ve bu yaralar aslında insanın insana yaptıklarından, ya da yaptığını sandıklarından ibaret vs vs.. Bir gün seni yaralayan şeyin aynısını da sen başkasına aynen yapıp aynı yarayı da verebilirsin.

Demek istediğim, bugün ne kadar yaralandığımı, ve ne kadar iyileştiğimi ve ne kadar çok kabuklarımın olduğunu bir daha yeniden keşfettim. Herkes gibi..

O kabuklar yaralandığımızda üzerini kapatıp sırf orası daha hızlı iyileşsin diye vardı. İyileşene kadar, sadece korumak için. Ve ne zaman bu kabuklar bizim alışkanlıklarımız oldu, şifamızken hapishanelerimiz oldu. Bazen sert ve katı şeyler iyidir eğer çok yumuşak ve şekilsizsek, bize konfor sağlayıp güçlenmemiz için olanak sağlar. Ama biz içinde büyüdükten sonra ve o form görevini tamamladığında terk etmezsek işte o zaman bize fayda sağlayan bütün temeller, sınırlar, kabuklar bir bakmışsın senin engelin, hapsin, yükün olmuş. Her şey gerçekten de faydasını sağlayana kadar. Görevi bittiğinde onlar sadece birer deneyim, tecrübe ve bilgi. Ve artık onlar aslında başka ihtiyaç sahiplerinin yaralarına merhem…

Bugün evdeki o bütün kabukları topladım. Hepsini tek tek cam kavanozdan çıkarıp bir başka yere topladım, uğurlamak için.

Vaktinde yaralarımı sardınız. Beni korudunuz. İyileşmem için yardım ettiniz. Şimdi ise artık benim için görevinizi tamamladınız. Hepinize teşekkür ederim. Görevinizi yaptınız. Her birinizin ayrı bir hikayesi vardı, ve şimdi her biriniz ayrı bir güzelsiniz, ve farklısınız. Artık kabuk olarak göreviniz benim için bitti. Sizi üstümden çıkarıyorum. Çünkü benim artık üstümden ihtiyacım olmayan her kabuğu, deriyi atmam gerek, ki yaşamaya devam edeyim. Ve siz. Sizler burada benimle bu şekilde görevinizi tamamlasanız da, benim için her biriniz bir deneyim bir tecrübe bir bilgisiniz. Ve her birinizin ihtiyaç duyacağı biri mutlaka vardır.

Bu varoluşta hiçbir şey boşa gitmez. Hiçbir şey aslında yok olmaz. Dönüşür ve başka şekillerde yine fayda sağlamaya devam eder. O yüzden hepiniz hala gerekli ve faydalısınız. Sadece artık benim kabuklarım değilsiniz. Aslında ben size de iyilik yapıyorum, çünkü faydasını bitirmiş bir yük olmanızdan özgürleştiriyorum ve sizi yeni sahiplerinize uğurluyorum. Bu şekilde daha değerlisiniz. Teşekkür ederim…